Bewoner Michiel als "directeur"
van Amerpoort in de personeelsadvertentie

Begeleiding

‘t Fierhuis is een ouderinitiatief. Vanaf 1998 zijn ouders bezig geweest een woonvorm te creëren. Met als uitgangspunt: een gewoon huis in een gewone wijk. Een plek waar de kinderen zich kunnen ontwikkelen en met elkaar en van elkaar kunnen leren en groeien. Uiteraard met passende begeleiding.

Na een uitgebreide selectie van zorgaanbieders is Amerpoort in Baarn  gekozen om de begeleiding te verzorgen in ‘t Fierhuis.

De selectie van de begeleiders gebeurt door de zorgmanager van Amerpoort, samen met enkele vaste ouders. In ons ouderinitiatief werkt  deze gezamenlijke verantwoordelijkheid heel goed; ouders kunnen zo mee invloed uitoefenen op de kwaliteit van de begeleiding.  

  
                                
24 uurs begeleiding

Er is altijd begeleiding aanwezig in het huis. Dat betekent dat er ook een (slaap)kamer voor de begeleiding is. Dat is tevens kantoor. Wij vinden het belangrijk dat de begeleiding tussen de jongeren aan het werk is en dat het kantoor daarom alleen voor bepaalde zaken gebruikt wordt.
 

Driehoeksverhouding

Zowel voor de ouders als de begeleiding was de start van het huis spannend.
Voor de ouders omdat hun kind het ouderlijk huis zou gaan verlaten en voortaan onder begeleiding elders zou gaan wonen.
Voor de begeleiding omdat er gewerkt zou gaan worden met een groep ouders die een eigen invloed op het huis wilden hebben.

Het is een ontwikkelingsproces geworden dat lange tijd nodig heeft gehad. De uitwerking van opvattingen en verwachtingen op de deelnemers aan de zgn ‘driehoek’ heeft daarom soms spanningen opgeleverd. Iedere persoon in de driehoek (ouder, kind en begeleider) moet aan elkaar wennen en dat gaat niet vanzelf.

Zo speelden thema’s als: 

• Hoeveel hebben ouders als opdrachtgever van de zorgverlener eigenlijk (nog) te zeggen?
• Hoeveel hebben begeleiders vanuit hun professie voor het zeggen?
• Is er voldoende vertrouwen in elkaar en samenspraak hierover?
• Welke invloed heeft het loslaten van je kind op dit geheel?
• Kunnen ouders het door hen opgerichte huis voortaan zien als het huis van hun kinderen en niet van henzelf?
• Hebben meningsverschillen niet een verkeerde invloed op de bewoners (zonder dat men het in de gaten heeft)?
• Zijn de ouders onderling in staat om met elkaar op één lijn te komen en te blijven?

Onze ervaring is dat je in het begin van de ontwikkeling van het project heel erg gericht bent op de bouw, de inrichting en het verwezenlijken van het ideaal van de ouders. Toen dat eenmaal was gerealiseerd bleek dat er andere zaken belangrijk werden, namelijk persoonlijke acceptatie van de nieuwe situatie door ouders en samenwerking met een professionele zorgverlener. Achteraf hadden we daar eerder aandacht aan moeten besteden.

Nu wij al geruime tijd (vanaf het begin) de zorg bij Amerpoort "inkopen", hebben wij een goed gevoel over de samenwerking in de afgelopen jaren. Er wordt goed geluisterd naar onze ideëen en verwachtingen en wij hebben inspraak in de aanstelling en de inzet van personeel. Op deze wijze hebben wij meer zeggenschap dan dat wij ons kind bij een instelling hadden aangemeld.